BiR günlüğün Son saYfası=(..

tarafından _eFt3Lya_ Salı Mayıs 27, 2008 8:13 am

Saat 8 : 15

Uyandım yeni bir güne , ve yeni acılara . Biliyorum , adım gibi eminim . Bugün de ağlıycam ya da en azından gözlerim dolucak ara ara . Ve ben yine ölümü düşünüp , beceremeyeceğim . Kahvaltıya çağırıyolar .Gitmem lazım .

Saat 13 : 40

Demiştim , ağlıycam bugün diye .Biliyorum artık, her gün olan şey . Annemle tartıştım yine .Kahvaltımı yaptım .
Bugün canım sıkkın biraz . Müzik dinlemek istedim , bilgisayarı açtım .
Kafam dağılır en azından diye . .
Sonra annem geldi , ‘ kıs şu müziğin sesini .. ’
Kulaklarımda çınlıyor sesi . Ne anlamı oluyor o müziğin ..
Onlara göre türkü dinlemeliyim ben , ya da slow parça . .
Onlara göre kafa da öyle dinlenir zaten . Slow parçalar dinlemek istemiyorum ben , çünkü hepsi ‘aşk’ konusuna yazılmış ve bestelenmiş . ‘Aşk’ ı derinden tatmadım ve yaşamadım , anlamı yok bana göre o müziklerin . Ben içimdeki kini , nefreti içimden atmak istiyorum , ve sanırım bu da sadece ****l müziklerde . .ben de böyle atıyorum stresimi .Ağlıyorum , ağlıyorum ,stresimi atıyorum . Anlamıyorum onları ve artık anlamak da istemiyorum . Uyuyıcam biraz , kafam dağılır belki ..

Saat 19 : 20

Bir halsizlik var üzerimde , canım sıkkın .. Başım ağrıyor.Çok yorgunum , sanırım o yüzden . Bir rüya görmüşüm , çok garip ve çok karışıktı .Tam olarak hatırlamıyorum . .
Herkes toplanmış bana bir şeyler anlatıyor . Ama hiçbirini duymuyorum , bankta oturuyorum ve anlamaya çalışıyorum ama duymuyorum . .
Sonra beni bir tekneyle uğurluyorlar . Uzaklaşıyorum oradan , nereye gittiğimi bilmiyorum , limandalar ve el sallıyorlar hepsi , herkes orada ve beni yolcu ediyorlar. Nereye gidiyorum bilmiyorum sadece ağlıyorum ,
ağlıyorum . . Başım çok kötü ağrıyor , garip bir rüyaydı, hayırdır . . Yemeğe çağırıyorlar , gitmem gerekiyor .

Saat 23 : 20

Yemeği yedim , üzerime daha fazla ağırlık çöktü . Başım kopuyor sanki yerinden . Uzandım biraz , müzik dinledim yine . Aklımdan atamıyorum hala o rüyayı , çok garipti . .
çok karışıktı . . Her şey çok karışık . Herkes bir şeyler anlatıyor , ama duymuyorum , anlamıyorum . .
Yemekte anneme anlattım , ‘ Sus , kapa çeneni , ağzını hayra aç , çok konuşma ! ’ dedi . Anlayamıyorum onları , neden bana da iyi davranmıyorlar . .
Ooff !! . . Şimdi uyuyorlar , ben odamdayım . Uyku tutmadı , günlüğümü aldım elime , ama artık yazacak mecal de kalmadı ben de .. Halsizim , gözlerim kapanıyor , bir ağırlık var üzerimde , nedenini anlayamı . . . . . .

BiR günlüğün son sayfası =(.. ..

Artık kapıyı çalan ben değilim anne ruhuma başkası girdi dünyanın son günü gibiydi sanki tüm dokunduklarım eriyip gitti… Artık o küçük çocuk değilim anne içime bir canavar yerleşt!!?